menu

Geschiedenis

Markante figuren

Alfred Bertrand

1913-1986

Alfred Alfons Elisabeth Bertrand kwam ter wereld in de Brugstraat in Bilzen op 26 mei 1913 als zoon van Louis Bertrand en Agnes Beurts. Vader Bertrand was een slot- en kachelmaker die later een fietsenwinkel uitbaatte. In 1927 verhuisde het gezin naar Genk.

Op zijn zestiende ging Fred Bertrand aan de slag als ondergronds magazijnier in de mijn van Waterschei. In 1933 trad hij toe tot de Katholieke Arbeidersjeugd (KAJ) en werd prompt tot provinciaal voorzitter verkozen. Daarop kreeg hij de kans halftijds les te volgen aan de handelsschool. Een mijnstaking in juni 1936, waarvan hij een van de leiders was, betekende het einde van zijn mijnwerkersloopbaan en de grondslag voor zijn politieke inzet. Hij klom op in de rangen van het Algemeen Christelijk Werknemersverbond (ACW) en in 1946 kwam hij voor de CVP in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Hij zou zetelen tot 1978. Daarnaast was hij ook gedurende dertig jaar gemeenteraadslid in Sint-Truiden, waar hij zich na zijn huwelijk met Barbara Dreezen gevestigd had.

Hij werd een eerste keer minister van verkeerswezen in de regering Lefèvre (25 april 1961 - 28 juli 1965). In de daaropvolgende regering Harmel(28 juli 1965 tot 19 maart 1966) nam hij de post van minister van volksgezondheid waar. In de regeringen Vanden Boeynants I (19 maart 1966 - 17 juni 1968 ) en Eyskens V (17 juni 1968 - 20 januari 1972) was hij opnieuw minister van verkeer.

Naast zijn nationale politieke loopbaan zetelde hij van 1952 tot 1979 in het Europees parlement. Van 9 september 1975 tot 5 mei 1977 zat hij de Christen-Democratische fractie voor.

Net als bij andere (Groot-)Bilzenaren die hun geboorteplaats vroeg verlieten en het tot minister schopten, kon de tongval van Bertrand zijn afkomst niet verloochenen.

Fred Bertrand overleed in Sint-Truiden op 22 november 1986.

Zijn dochter Hilde Houben-Bertrand volgde hem in de politiek als gedeputeerde en gouverneur van de provincie Limburg (1995-2005).